Filantropie

Filantropie

Wat een prachtig recensie in de Volkskrant van 9 december over het boek van Jaap Scholten *) waarin de industrialisatie van Ethiopië beschreven wordt.  Stork en HVA hebben daar in de vijftiger jaren veel geïnvesteerd onder leiding van een Nederlandse staf. Het resultaat was de trots van keizer Haile Selassi. In 1974 kwam de Derg aan de macht. Alle buitenlanders moesten het land uit. Het resultaat was het einde van de suikerfabriek. Dit is typerend voor heel Afrika. Zo heeft minister Pronk met royale hand overal landbouwmachines geplaatst en dacht daarmee goed te doen. Het was weggegooid geld. De inlanders sloopten alle onderdelen die ze konden gebruiken. De machines staan nu overal weg te roesten. Precies hetzelfde wat Ruben Terlau onlangs heeft ervaren in Madagaskar. De gemeente Gouda heeft in 2012 in Elmina een prachtige afvalfabriek opgericht. Na enkele jaren werd de Nederlandse leiding overgedragen aan een Ghanees. Binnen twee jaar was de fabriek failliet. In Afrika vind je vrijwel geen succesvolle ondernemers. De weinigen die er zijn, zoeken hun heil elders in de wereld. Dit kunnen talloze Nederlandse ontwikkelingshelpers bevestigen. Toch denken de grote filantropische instellingen dat zij zo slim zijn, dat zij van de Afrikaan een goede ondernemer kunnen maken. Scholten* heeft weinig achting voor hulpverleners. Ze nemen het er goed van; vestigen zich in de grote steden vanwege de goede hotels en restaurants. Ze rijden iin dikke auto’s en vormen een groot contrast met vroeger, toen missionarissen onder grootste armoede de jungel opzochten om hulp te bieden. Organisaties zoals Wilde Ganzen steunen geen hard werkende vrijwilligers. Zij eisen dat hun geld terecht komt bij een Afrikaanse bankrekening, beheerd door lokale mensen. Veel kleine goede-doelen-stichtingen, verenigd in Partin, weten wel beter. Je moet je donaties goed beheren en niets uit handen geven; nooit een voorschot geven; alleen betalen voor verricht werk. Anders ben je je geld kwijt. Als donateurs, inclusief de Postgiroloterij dit zouden weten, kan hun geld heel wat efficiënter besteed worden. Geef de armen geen geld; geef ze werk. Een donatie aan Stichting Barbarugo komt goed terecht.

Ruud Goedknegt

*) Jaap Scholten, Suiker Bastard blz 473